SKÝRSLAN KEMUR 13:15

Sunnlenska bókakaffið fær fyrstu eintök af SKÝRSLUNNI klukkan 13:15 í
dag. Takmarkað upplag en meira vonandi næstu daga. Fyrstir koma fyrstir fá...

-Bænir til að staðfesta líf mitt til dýrðar guði-

,,Þegar ég kom gangandi heim að húsinu mínu í dag sá ég að það hafði breyst í bænahús, og að það hafði verið bænahús allan tímann, þetta var bara dagurinn sem ég sá það". Þessi tilvitnun er úr nýjustu bók Elísabetar Jökulsdóttur, en bókin ber nafnið Bænahús. Og Elísabet heldur áfram: ,,Og ég fór að hugsa um allt sem ég hef gert í húsinu í tuttugu ár, vaskað upp, sópað gólfin, ryksugað, þvegið gluggana, strokið af dyrakörmum, skipt um sængurföt, allt þetta eru bænir einsog til að staðfesta líf mitt til dýrðar guði,...". Í þessum fyrsta hluta bókarinnar heldur Elísabet síðan áfram með því að lýsa ákveðnum hlutum í húsinu og hún setur þá í guðlegt samband. Sömuleiðis eru ljósmyndir af hlutunum og undir þeim standa setningar eins og þessi. ,,Og ég sá að píanóið var gott...", en þessi setning er greinilega vísun í sköpunarsöguna. Ljósmyndirnar, sem segja má að séu nokkuð draumkenndar, eru teknar af Veru Pálsdóttur.

Annar hluti bókarinnar heitir Kærleikssambandið. Sá kafli er einkonar dagbók með áherslu á kærleikann.

Þriðji hluti bókarinnar eru svo bænir. Þessar bænir virka meira á mig sem beint samtal við guð en bænir í skilningi þess orð. Hér er Elísabet að rifja upp ákveðin atvik í lífi sínu. Í framhaldi af því koma svo bænir Ellu Stínu, sem túlka mætti sem barnið í Elísabetu. Í lok þessa kafla snýr Elísabet sér svo aftur beint til guðs. Þarna má til dæmis finna þetta samtal: ,,Guð, afhverju á ég stundum erfitt með að vera jafnt og einhver annar, er ég að viðhalda einmanaleikanum?"

Fjórði hluti bókarinnar eru Þakkargjörðir og fimmta hlutann kallar Elísabet Andlega vakningu, sá hluti endar einmitt á þessum orðum: ,,Einu sinni stóð ég útá tröppum í meðferðinni, þá fann ég að logi bærðist í hjartanu, það var logi vonarinnar sem logaði viðkvæmur og smár. Það gerði mig glaða en undrandi því ég hafði ekkert verið að hugsa um vonina. Vonin hafði kviknað."

Bænahúsið er falleg og persónuleg bók. Í henni deilir Elísabet með okkur andlegu lífi sínum og bænagjörðum. Bænagjörðir hennar felast ekki eingöngu í orðum heldur einnig í gjörðum. Bængjörðir hennar eru hin daglegu störf sem hún innir af hendi og lofsamar á þann hátt sköpunarverkið. Nokkuð sem við hin getum lært af henni.

-eg

Lokað vegna framkvæmda fram á þriðja í páskum

Af einskærum dugnaði, elju og fórnfýsi að ekki sé talað um hetjulund, hagleik og snilld hefur Sólbakkahyskið nú málað gólf og svolítið veggi líka í Sunnlenska bókakaffinu. En meðan málningin er að þorna er lokað, alveg fram á þriðjudag kl. 12. Sjá nánari frásögn af hetjuverkinu hér og þeir sem samt vilja versla við okkur geta farið í netbókabúðina, hér.